|
بهترین ها
رپ فارسیاز ویکی‌پدیا، دانشنامه? آزادبرخی اطلاعات این بخش یا مقاله اثبات نشده‌اند و ممکن است قابل اعتماد نباشند. درستی آنها باید بازنگری شود و در صورت لزوم تغییرات مناسب در آن اعمال شود. شیوه? ارجاع به منابع را ببینید.مطالبی که درستی آنها اثبات نشود، احتمالاً در آینده حذف خواهند شد.رپ فارسیریشه‌های سبکیموسیقی فانک، دکلمه، تکنیک معنی بخشیدن، مشاعره، موسیقی الکترونیک، بحر طویل.ریشه‌های فرهنگیاوایل دهه 1370 خورشیدی در شهر تهران پایتخت ایران.سازهای موسیقیصدای خواننده، نمونه بردار، کیبورد،گیتار، سازهای زهی، پیانو.محبوبیت عمومیدر اواخر دهه 70 خورشیدی در ایران رو به پیشرفت مداوم.سبک‌های درهم‌آمیختهپاپ رپ، رپ راک، رپ متالموسیقی در ایرانتاریخپیش از اسلامهخامنشیان • اشکانیان • ساسانیانپس از اسلامسلجوقیان • ایلخانان • مروگی •صفویانمعاصرقاجار • پهلوی • مجاز و غیرمجاز •لس‌آنجلسی • زیرزمینیموسیقی سنتی ایرانیآواز • سازها • ردیف • مقام • گوشه • دستگاه •بداههدیگر سبک‌هاپاپ • رپ • راک • سمفونیک • جاز • متال • کرالنواحیآذربایجانی • ایلامی • باصری • بختیاری •بخشی‌های خراسان شمالی • بلوچی • بندری •ترکمنی • جنوبی • خراسانی • علوانیه • قزوینی •کردی • کرمانی • گیلکی • لری • مازندرانی •همدانیدینیزرتشتی • نوروزخوانی • تعزیه • رمضان •صلوات‌خوانی • مداحین ب ورپ فارسی یا گفتاواز[1] به شکلی از موسیقی رپ گفته می‌شود که به زبان فارسی (و عمدتاً در ایران) خوانده می‌شود. این سبک موسیقی اگر چه عمدتاً متاثر از سبک رپ غربی است، اما تمام ویژگی‌های آن را ندارد و برخی خصوصیات آن در رپ غربی وجود ندارد. رپ فارسی در اوخر دهه? 1370 خورشیدی در ایران شکل گرفته و خواننده‌های زیادی به طور رسمی و غیر رسمی (اصطلاحاً زیر زمینی) در این سبک فعال هستند.معمولاً در ایران خواننده‌ها از رپ برای بیان درد مردم استفاده می‌کنند ولی رپ در موارد دیگر نیز در ایران خوانده می‌شود. هیچکس، شاهین نجفی ویاس از معروف ترین رپرهای ایرانی هستند.محتویات [نهفتن] 1 تاریخچه1.1 پیشینه غربی2 موقعیت رپ در ایران3 بازتاب در صداوسیما4 رابطه شعر رپ فارسی با بحر طویل5 رابطه? حکومت جمهوری اسلامی و رپ فارسی6 خوانندگان رپ ایرانی7 منابع8 پیوند به بیرونتاریخچهپیشینه غربیموسیقی رپ در دهه? 1980 میلادی و از میان موسیقی سیاه پوستان فقیر متولد شد. رپ در واقع یک نوع موسیقی اعتراض‌آمیز خیابانی است. این موسیقی از پیش پا افتاده‌ترین، سهل‌ترین و خیابانی‌ترین کلمات استفاده میکند، بدون این که از حیث ادبی بتوان این نوع استفاده را نقد کرد. در نوشتن متن ترانه‌های رپ، هیچ الزامی برای رعایت قوانین ادبی وجود ندارد.[2] موسیقی رپ به موضوعاتی از جمله: اختلاف طبقاتی، ریاکاری، دعواهای خیابانی، فرهنگ غالب جهانی و همچنین بحران‌های سیاسی می‌پردازد. کلام آن اگرچه قافیه‌هایی ضعیف دارد و در نگاه بسیاری شعر ناب به حساب نمی‌آید، اما با همین سادگی و بی پیرایگی خود می‌کوشد معنایی دیگر از زندگی اجتماعی را به ما یادآوری کند، که بعدی از زندگی مردم کوچه و خیابان است. به نحوی می‌توان گفت چارچوب تعیین شده? موسیقی را که دارای قوانین سخت و مشخص است را خرد میکند تا موسیقی در دسترس عامی‌ترین افراد جامعه قرار گیرد.[3]اولین آهنگ رپ فارسی در سبک پاپ، توسط حسن شماعی زاده در اوایل دهه 60 همراه فرزندش با مطلع شعر می‌دونم که دروغ میگی وقتی میگی که دوسم می‌داری سپس در اوایل دهه 70 توسط گروه سندی با آهنگ مشهور پری و سپس در اواخر دهه 1370 خورشیدی در یک برنامه? تلویزیونی به نام «اکسیژن» در ایران پخش شد. این قطعه توسط شهاب حسینی مجری برنامه خوانده شد و تاحدودی مورد توجه قرار گرفت.[4] تقریباً دو سال بعد از این رخداد، اولین آلبوم رپ فارسی در ایران توسط شاهکار بینش‌پژوه با نام اسکناس منتشر شد. این آلبوم که در سبک رپ طنز بود و اولین آلبوم رپ فارسی بود که در ایران با مجوز رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شد، چندان مورد استقبال واقع نشد.[4]در مورد فعالیت گروه‌های زیرزمینی رپ فارسی در ایران به دلیل پیچیدگی شرایط و تحت فشار بودن هنرمندان این سبک از موسیقی زیرزمینی، منابع موثق دال بر تاریخچه اصلی برنامه‌های ملاقات و نحوه شکل گیری گروه‌های ابتدائی هنرمندانی داخل مرزهای ایران شروع به کار کردند، برای عموم پخش نمی‌شود. در اواخر دهه? هفتاد خورشیدی رپ فارسی شکل جدی تری به خود گرفت، سروش لشکری با نام مستعار هیچکس در داخل ایران (که بیشترین تاثیر را بر این سبک موسیقی داشته است و باعث ماندگاری و تداوم این سبک تا به امروز شده است چرا که تا قبل از آن کسی بصورت رسمی به عنوان خواننده? رپ فارسی مطرح نبود به همین دلیل هیچکس را پدر رپ فارس نیز می‌نامند)، بهنام مهرخوان با نام مستعار دیو سپید در آمریکا اولین خوانندگان و گروه زد بازی از اولین گروه‌های از این دست باشند که به رپ فارسی پرداختند.[نیازمند منبع]موقعیت رپ در ایران"نمیتونی بند کنی پامو به زمین"فهرست 0:00 قسمتی از آهنگ «نمیتونی بند کنی پامو به زمین» اثر عرفان و پایا، محصول 2013آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.در چند سال اخیر به تعداد گروه‌های رپ در داخل ایران افزوده شده‌است. همچنین آهنگ‌های فارسی تعدادی گروه رپ‌خوان در خارج ایران نیز از طریق اینترنت در ایران منتشر می‌شود. با توجه به اینکه که اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای توزیع قانونی تولیدات موسیقایی، برای این افراد عملاً امکان‌پذیر نبوده‌است، و با توجه به فقدان قانونی انتشار الکترونیک و حق کپی رایت آثار، پخش این آهنگ‌ها از طریق اینترنت محدود می‌شوند. اغلب گروه‌های رپ زیرزمینی آثارشان را از طریق وب‌گاه‌ها و وب‌نوشت‌های شخصی به گوش شنوندگان می‌رسانند.[5]تصویری که از موسیقی رپ در ایران ترویج می‌شد گاهی آن را مرتبط با جریان‌هایی نظیر شیطان‌پرستی قرار می‌داد. در 25 مهرماه 1387 برنامه‌ای از یکی از شبکه‌های تلویزیونی ایران پخش شد که به گفته سازنده? آن، به بینندگان نشان می‌داد که شیطان‌پرستی رابطه‌ای با رپ ندارد.[6] با این حال، به نظر برخی منتقدان این برنامه در عمل تاثیر عکس روی بینندگانش می‌گذاشت.[7]گسترش رپ فارسی به طور زیرزمینی و از طریق اینترنت، به ویژه با توجه به این که قسمت عمده‌ای از آثار زیرزمینی سرشار از فحش و ناسزا بود، باعث شد که دفتر موسیقی وزارت ارشاد در مورد اعطای مجوز به آثار این سبک سخت‌گیرانه عمل کند. مدتی پس از این که قطعه‌ای در سبک «رپ-پاپ» فارسی در عنوان‌بندی مجموعه? تلویزیونی «خانه به دوش» از یکی از شبکه‌های تلویزیونی ایران پخش شد، دفتر موسیقی وزارت ارشاد در نامه‌ای به سازمان صدا و سیما از پخش ترانه‌ای با این سبک از رسانه‌ای مانند تلویزیون گلایه کرد.[4] در سال 1384 نیز اولین موزیک «رپ-پاپ» فارسی آهنگ منو ببین با هنرمندی داریا و عماد و بهمن فرجی ساخته شد و از رادیوبی‌بی‌سی نیز پخش شد با این حال، در اواخر سال 1385 خورشیدی آلبومی 8 قطعه‌ای از مجید غفوری با نام «نگو دیره» منتشر شد که در یکی از قطعه‌های آن بخش‌هایی به سبک رپ توسط یاس خوانده شده بود. شایعاتی در مورد مجوز نداشتن این آلبوم یا مجاز شدن موسیقی رپ شکل گرفت که در نهایت با تایید رسمی مجاز بودن این آلبوم توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران، بر طرف شد.بازتاب در صداوسیمادر سال 1385 خورشیدی، رضا عطاران در عنوان‌بندی چند مجموعه? تلویزیونی از جمله متهم گریخت موسیقی رپ اجرا کرد. همچنین در تعطیلات نوروزی سال 1386 مجموعه? تلویزیونی دیگری به کارگردانی رضا عطاران به نام ترش و شیرین از شبکه? سوم سیما پخش شد[8] که در عنوان‌بندی آغازین آن، رضا عطاران یک شعر (از نیلوفر لاری‌پور) را به صورت رپ می‌خواند و محسن نامجو نیز با آواز وی را همراهی می‌کرد.[9] رضا عطاران و امیرحسین مدرس در عنوان‌بندی یک مجموعه? تلویزیونی دیگر به نام خانه به دوش نیز قطعه‌ای به سبک «رپ-پاپ» فارسی خواندند، که مورد توجه قرار گرفت.[4]در پاییز سال 1385 پس از انتشار فیلم خصوصی زهرا امیرابراهیمی، یک خواننده رپ به نام یاسر (با نام هنری یاس)، با خواندن قطعه‌ای به نام «سی‌دی رو بشکن» و تشویق شنونده به قطع زنجیره? پخش فیلم خصوصی آن بازیگر تلویزیون، ابعاد اجتماعی موسیقی رپ را بیش از پیش به نمایش گذاشت.[10] در زمستان سال 1385، سروش لشکری با اسم هنری هیچکس، در ترانه‌ای به نام «وطن پرست» در دفاع از برنامه انرژی هسته‌ای ایران که از موضوعات مهم سیاسی وقت بود کرده‌است. همچنین در این آلبوم (جنگل آسفالت)، مهدیار آقاجانی آهنگساز این آلبوم از تلفیق موسیقی سنتیایرانی با سبک رپ بهره برده‌است و صدای سازهایی مانند عود، تمبک، نی، دف، قانون و آوازهای ایرانی در آن شنیده می‌شود.[11]موسیقی رپ ایران در اواسط ده? 80 خورشیدی دچار نوعی بحران شد از یک طرف آهنگ‌های با مضامین غیر اخلاقی و ترویج استفاده از مواد مخدر توسط عده? محدودی از خوانندگان رپ و از سوی دیگر آهنگ‌های سیاسی-اجتماعی که از سوی خوانندگانی مانند بهرام و و شاهین نجفی و هیچکس و ... خوانده می‌شد، موسیقی رپ ابعاد تازه‌ای به خود گرفت و باعث شد تا بحث مبارزه با موسیقی رپ شکلی جدی بگیرد و سریال فیلتر شدن سایت مربوط به این سبک موسیقی آغاز شد، تعداد زیادی از خوانندگان این سبک بازداشت شدند از جمله بهرام و هیچکس و پیشرو و قاف، استودیوهایی که در آن آهنگ‌های خود را ضبط می‌کردند توسط نیروی انتظامی پلمپ شد. اما هرچه گذشت تب رپ داغ تر شد آهنگ‌های با مضامین غیر اخلاقی کم رنگ تر شد و جایش را آهنگ‌های اجتماعی-اعتراضی و سیاسی گرفت مثلاً افرادی مانند بی‌باک، شاهین نجفی، عرفان (خواننده)، رضا پیشرو، بهرام، یاس و هیچکس از جمله کسانی بودند که بیشتر آهنگ‌های آنها مضمونی اجتماعی داشت.[12]رابطه شعر رپ فارسی با بحر طویل«بحر طویل» یکی از قالب‌های نسبتاً نوین شعر فارسی است که سرایش رسمی آن تقریباً از دوره? صفویه آغاز شد. از دیدگاه فنی این قالب از تکرار نامحدود و دلخواه یک رکن عروضی سالم به‌مانند «فاعلاتن» ساخته می‌شود و همچنین لزومی برای طول مصراع‌ها در آن وجود ندارد. یک مصراع می‌تواند تا جایی که سراینده احساس میکند باید کشیده گردد، کشیده شود و سپس قافیه‌ای آورده شود و به مصراع بعد برویم. البته بحر طویل علاوه بر قافیه? پایانی می‌تواند در میانه? مصراع هم قافیه داشته باشد.[13] در حال حاضر، بسیاری از رپ خوان‌های ایران، در تلاش برای نزدیک کردن شعرهای خود به این گونه? شعری هستند.در زبان فارسی، زیبایی‌شناسی بحر طویل بسیار ساده و زودیاب و لذت‌بخش بوده‌است و شاید به همین دلیل باشد که این قالب از قالب‌های عامیانه و مردم‌پسند شعر فارسی بوده‌است و شعرای مهم و جدی چندان به سرودن آن تمایلی نداشته‌اند. شاعر طنزپرداز معاصر «ابوالقاسم حالت» منظومه? «هدهدنامه» اش را در این قالب سروده‌است.[13] متن برخی ترانه‌های رپ فارسی از جهت شعری شباهت زیادی با بحر طویل دارد اگر چه از نظر محتوایی و استفاده از وزن‌های عروضی چنین شباهتی را ندارد.از معدود اشخاصی که در رپ فارسی از این سبک شعری پیروی می‌کنند می‌توان «بابک تیغه» و وحید از گروه ارتش قلم را نام برد.[13]رابطه? حکومت جمهوری اسلامی و رپ فارسیپلیس، صداوسیما در تلاش برای مبارزه با آنچه که «جریان‌های موسیقی ناسالم» می‌نامند، برخورد با موسیقی رپ را در دستور کار خود قرار داد و اقدام به دستگیری عده کثیری از رپ خوان‌های در شهرهای مختلف ایران کردند. تلویزیون دولتی ایران نیز با پخش برنامه‌ای به نام «شوک» اتهامات مختلف را متوجه هنرمندان رپ و هوادارانشان کرد.[14][15][4]در 15 شهریور 1393 پیروز ارجمند، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، از شروع روند مجوزدهی به رپ در ایران خبر داد که با نام گفتاواز معرفی خواهد شد.[1]خوانندگان رپ ایرانیبرخی از گروه‌های رپ ایرانی که تحت نماد «021» فعالیت می‌کنند از خواندن شعرهای دور از ادب پرهیز می‌کنند و یا کمتر از این کلمات استفاده می‌کنند. در حالی که برخی دیگر (مانند زدبازی) در تبعیت از رپ غربی، بدون هیچ ابایی الفاظ دور از ادب را در شعرهایشان به کار می‌برند.[5]بسیاری از خوانندگان رپ ایرانی قبل از این در انواع دیگر موسیقی شناخته شده نبوده‌اند. از این رو، غالباً خواننده‌ها در ابتدای ترانه‌ها نام خود را می‌گویند تا باعث شناخته شدن آنها توسط شنونده گردد.برخی ترانه‌هایی که توسط عموم شنوندگان ایرانی به عنوان رپ شناخته می‌شوند، با تعاریف بالا از رپ فارسی مطابقت ندارند. اکثر ترانه‌های ساسی مانکن از این جمله هستند. این ترانه‌ها اکثراً ریتم 6/8 سریع و محتوای شاد دارند و تنها شباهت‌شان با رپ فارسی در آن است که قسمت عمدهً متن ترانه به صورت دکلمه و غیر آوازی خوانده می‌شود. اگر چه چنین قطعاتی با سبک ریتم و بلوزنزدیکی بیشتری دارند تا با سبک رپ غربی، با این حال در فرهنگ عامه به عنوان رپ فارسی طبقه‌بندی می‌شوند.در عرصه? موسیقی ایران، می‌توان گروه‌های رپ را به چند دسته تقسیم کرد:گروه‌هایی که مضمون‌های اعتراض‌آمیز سیاسی و اجتماعی را به کار می‌گیرند مانند، علی سورنا، شاهین نجفی، بهرام، هیچکس، علی قاف وفدایی که مضمون آنها انتقاد از سیاست‌های اجرایی، فضای حاکم بر کشور و مشکلات ناشی از سیاست‌های غلط دولت است.[12]گروه‌های که جنبه‌های خشن و مبارزه جویانه? سبک گنگستا را جذب کرده‌اند. این دسته را می‌توان «رپ خوان‌های خیابانی» نامید. در این بخش از گروه‌ها و خواننده‌هایی نظیر زدبازی، رضا پیشرو و حسین ابلیس می‌توان نام برد.[16]گروه‌های اخلاقی‌تر که می‌کوشند ارزش‌های اجتماعی را تذکر بدهند. برخی از آنها عبارت‌اند از، , بی‌باک، یاس و حامد فرد.[16] البته باید این را نیز گفت که تذکر دادن این ارزش‌ها، زبانی در سطح کوچه و خیابان دارد و بیشتر با نظری مثبت، خوبی‌های قشری به مبارزه با بدی‌های قشری می‌پردازند.رپ‌های نزدیک به جریان‌های غالب موسیقی پاپ، سرگرم‌کننده و رمانتیک. از میان آنها می‌توان به شاهکار بینش پژوه، اردلان طعمه، امیر تتلو و رضایا و حسین تهی و توای‌اف‌ام و گروه سندیو شاهین فلاکت اشاره کرد. موضوع مطلب : درباره وبلاگ  آخرین مطالب 
آرشیو وبلاگ لوگو آمار وبلاگ
 |
||
 |
